Ինչ անել և ուր գնալ
Իջևան քաղաքում

Իջեւանի գինու եւ կոնյակի գործարանը հիմնադրվել է 1951թ.` «Արարատ» տրեստին և Երևանի շամպայն գինիների գործարանին կոնյակի և շամպայնի գինենյութ մատակարարելու նպատակով։ Հետագայում նաև տեղում է սկսվել մշակվել գինենյութը։ Այժմ գործարանը թողարկում է բարձր որակի գինիներ եւ կոնյակներ: Իջևանի գինեգործարանը ներառված է հայաստանյան զբոսաշրջային երթուղիներում` իբրև այցելության և գինու համտեսի վայր:

Քաղաքի սկզբնամասում գտնվող դենդրոպարկը կամ բուսաբանական այգին անմիջապես հաջորդում է Գինու և կոնյակի գործարանին։
650-ից ավելի ծառ ու թփատեսակ է իր կյանքն ապրում այս այգում։ Բույսերն այստեղ են բերվել աշխարհի տարբեր տարածաշրջաններից եւ հարմարվել են տեղի կլիմային եւ հողին: Հատկապես ընտելացել են հիմալայան կենին, չինական եւ ճապոնական կրիպտոմերիաները, գրիֆֆիտի սոճին եւ այլն։

Քաղաքը փռված է Աղստեւ գետի երկու ափերին։ Սրանով էլ պայմանավորված՝ քաղաքում կան 9-ից ավելի կամուրջներ, որոնք իրենց տարբերություններով և հմայքով յուրահատուկ են դարձնում Իջեւանը։

Մայր ԲՈՒՀ-ի`1994թ. հիմնադրված իջևանյան մասնաճյուղը մարզի երիտասարդական-ուսանողական զարկերակն է: Համալսարանն ունի 4 ֆակուլտետ՝ մոտ 1410 ուսանողով, հեռակա եւ ստացիոնար ուսուցման բաժիններով: Ձեզ հատկապես կտպավորեն Կիրառական արվեստի ֆակուլտետի ուսանողների ձեռքի աշխատանքները: Դրանք ցուցադրվում են համալսարանի սրահներում: Զբոսաշրջիկ-այցելուներին համալսարանում կուղեկցեն Տավուշի տուրիզմի զարգացման և հետազոտության կենտրոնի աշխատակիցները:

Կենտրոնի առաքելությունը մարզի զբոսաշրջային ներուժն ուսումնասիրելն է, զբոսաշրջային նոր երթուղիներ կազմելը եւ Տավուշի զբոսաշրջային կերպարի հետազոտությունն ու գովազդը: Կենտրոնը ձեզ Տավուշը նորովի բացահայտելու հնարավորություն կտա:

Իջեւանի ամենահին թաղամասերը Ասլանյան եւ Բլբուլյան փողոցներն են։ Այստեղ է գտնվում դեռեւս 1890-ական թթ․ կառուցված Սբ. Ամենափրկիչ եկեղեցին և շատերի սիրելի լորենու ծառը, որը տնկվել է 1890 թ.:

Իջևանի ողջ հմայքն ու բազմաշերտությունը նկատելու համար խորհուրդ ենք տալիս բարձրանալ քաղաքի ձախակողմյան բլուրը, որտեղից բացվում է հրաշալի տեսարան քաղաքի կենտրոնի, պատմական հատվածների, խորհրդային շրջանի վերջին տարիներին կառուցված բազմահարկ շենքերին:

Խորհրդային շրջանում Իջեւանի բրենդ է դարձել եւ շարունակում է մնալ «Դեղնաքյունջ» գորգի տեսակը, եւ սա նույնպես անպայման պետք է տեսնել Իջեւանում։ Անվանումը նշանակում է դեղին անկյուններ ունեցող։ Բնորոշվում է գորգադաշտի անկյունների ընդգծվածությամբ ու մեծ մասամբ դրանց դեղին հիմնագույնով։

Կենտրոնական հատվածում լինում են մեկմեկում ամփոփված խոշոր բազմանիստներ, որոնց գեղազարդման համակարգի հիմնական տարրը «Գլաձոր» հորինվածքն է։ Լինում են նաև բուսածաղկային հորինվածքներով ու նախշերով գեղազարդվածներ։ Դեղնաքյունջ գորգը սկսել են գործել 1901-1905 թվականներին, Իջևանում։

Համարվում է տեղի նշանավոր գորգագործուհի Նունուֆար Էդիլյանի ստեղծագործությունը։ Հայտնի է նաև «Քարվանսարա» անվամբ, որը Իջևանի նախկին անվանումներից է։ Գորգը ցուցադրվում է պատմաերկրագիտական թանգարանում և կա գրեթե բոլոր իջևանցիների տներում: